Pontiac GTO: Grand Turismo Omoligato.

Ο Russell Gee είναι ο εφευρέτης της Gto ειδικός στην μηχανολογία κινητήρων, ο μηχανικός σασί Bill Collins και και ο αρχιμηχανικός της Pontiac John Z. DeLorean. Το όνομα του μοντέλου ήταν μια προσωπική ιδέα του DeLorean, εμπνευσμένο από την Ferrari 250 GTO.

---

Η πρώτη GTO είχε χρησιμοποιήσει τον μεγαλύτερο κινητήρα που επιτρεπόταν τότε σε όχημα της μεσαίας τάξης: έναν V8 6.379 κυβικών εκατοστών. Tο 1966, όταν και υπέστη ένα λίφτινγκ, υιοθέτησε το λεγόμενο «Coke Bottle Design», δηλαδή το ντιζάιν αμαξώματος που παρέπεμπε στο μπουκάλι της coca cola. Το 1967, η κορυφαία έκδοση της GTO εξοπλίστηκε με έναν κινητήρα 6.560 κ.εκ.  με 3 διαφορετικές ρυθμίσεις ισχύος.

Η ισχυρότερη απέδιδε 360 hp  στις 5.100 στροφές / λεπτό, με ροπή 594 N·m (438 ft·lbf) στις 3.600 στροφές / λεπτό. Στο ξεκίνημα της ίδιας σεζόν, επίσης, το άκρως αναχρονιστικό 2-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο αντικαταστάθηκε από ένα 3-τάχυτο αυτόματο Turbo-Hydramatic TH-400, που έφερε και λειτουργία Hurst Performance Dual-Gate, επιτρέποντας στον οδηγό να επιλέγει είτε αυτόματη λειτουργία, βάζοντας τον λεβιέ στο «Drive», είτε σειριακή υπό τον έλεγχο του οδηγού.

Επιπλέον, το 1967 εισήχθη και μια εντυπωσιακή σχεδιαστική καινοτομία: ένα στροφόμετρο πάνω στο καπό του αυτοκινήτου, που μάλιστα, αν και εξωτερικό, έφερε και φωτισμό για το βράδυ, δίνοντας έτσι μια εντυπωσιακή αίσθηση κατά την νυχτερινή οδήγηση.

Ηταν το απόλυτο αυτοκίνητο για δρόμο και για πίστες, στο ξεκίνημα της οι πωλήσεις έφτασαν περίπου τις 80000 αυτοκίνητα στην Αμερικανική Ηπειρο. Το 1968, η General Motors επανασχεδίασε την σειρά των μοντέλων της πλατφόρμας A-body, δίνοντάς της ένα πιο καμπυλωτό ντιζάιν, με σχήμα ημι-fastback.

Τις σεζόν του 1970 και του 1971, έγιναν δύο συνεχόμενα λίφτινγκ στην εξωτερική εμφάνιση, ενώ η έκδοση Judge με τα αναδιπλούμενα φώτα διακόπηκε οριστικά τον Φεβρουάριο του 1971, και στο τέλος της σεζόν η ανοιχτή έκδοση convertible αποσύρθηκε οριστικά από την παραγωγή.