» 5 ακατέργαστα πολιτισμικά διαμάντια…

…που ντρέπεσαι να ακούσεις δυνατά

Οι κακοπροαίρετοι, κακεντρεχείς και μποφιλιάρηδες τα βαφτίζουν cult, για να φτιασιδώσουν με συνταγή placebo αποστασιοποίησης την ενστικτώδη ανάγκη τους για γνήσια, αυθόρμητη και απαίδευτη λαϊκή έκφραση.

Άλλοι, ακόμα πιο alternativo-υπερόπτες, τα λένε trash αλλά τσιμπάνε την ένταση του “τρανζίστορ” όποτε… τυχαία πέσουν πάνω τους, “έτσι, για να γελάσουμε” όπως λένε χαρακτηριστικά στους γύρω τους, σε μια αμήχανη προσπάθεια απενοχοποίησης της χρήσης ελληνικής μουσικής για ιατρικούς λόγους.

Όπως ήδη θα καταλάβατε, μιλάμε για ορισμένα από τα σημαντικότερα έμμετρα επιτεύγματα του νεοελληνικού πολιτισμού μας, τραγούδια που θα μας βοηθήσουν στο σημερινό post να βουτήξουμε στον απύθμενο ωκεανό της μεταμεσονύχτιας λαϊκής σοφίας.

Παραμερίστε, λοιπόν, για λίγο τα δαντελοκεντημένα στιχουργήματα των μανιοκαταθλιπτικών ανερμάτιστων εραστών της ασάφειας και χορτάστε με ωμή, ακατέργαστη αλήθεια, βγαλμένη από τη ζωή, με εβαπορέ συναισθήματα υψηλής περιεκτικότητας και με λόγια σταράτα, ξεκάθαρα και συγκεκριμένα, στα όρια της μαθηματικής γραφής.

Ακολουθούν, ενδεικτικά, 5 μόνο από τα απειράριθμα ακατέργαστα διαμάντια του ελληνικού πενταγράμμου…

Venceremos,

Comandante PacMan

#1

Τα τολμηρά κορίτσια

Καλλιτέχνης: Τόλης Τσιμογιάννης

Μια φεμινιστική ραψωδία, ειπωμένη από τα χείλη του Μυρτσοθώρητου ζεν πρεμιέ της πίστας, Τόλη Τσιμογιάννη. Δεκαετίες πριν, σηματοδότησε τη σεξουαλική απελευθέρωση της γυναίκας και απαίτησε -με τρόπο εμφατικό- την εξίσωσή της με τον άνδρα στο στίβο του έρωτα.

#2

Alo Alo σου τηλεφωνώ

Καλλιτέχνης: Βασίλης Μητρόπουλος

Μια κραυγή αγωνίας -μια βιβλική έκκληση για ανθρώπινη επικοινωνία- ψυχογραφεί στιγμές σκοτεινές μα γνώριμες, ώρες συναισθηματικού τυχοδιωκτισμού που άλλοι τις ντύνουν με Nick Cave κι άλλοι τις γδύνουν με Βασίλη Μητρόπουλο, δίχως να φοβούνται να εκθέσουν τα εσώψυχά τους γυμνά στον καταιγισμό ειλικρίνειας του βάρδου.

#3

Για τα μάτια του κόσμου

Καλλιτέχνης: Χρήστος Αυγερινός

Ο Χρήστος Αυγερινός δεν διστάζει να τα βάλει με τις κοινωνικές προκαταλήψεις και με τον καθωσπρεπισμό της κοινής γνώμης. Μικροαστικοί συμβιβασμοί και ταξικές διακρίσεις, όλα καίγονται στη φωτιά των στίχων του τραγουδιού που τελευταία στιγμή έχασε τη θέση που δικαιωματικά του άξιζε στην περιβόητη καμπάνια “Follow your heart, Cutty Sark”.

#4

Τάκα τάκα

Καλλιτέχνης: Γιάννης Φλωρινιώτης

Εσύ, η καψούρα σου στο απέναντι τραπέζι, η LCD οθόνη μπροστά σου, τρία κιλά μπέικον αλλά και το σύμπαν ολόκληρο, απαρτίζονται από τα ίδια στοιχειώδη σωματίδια, από τα ίδια ακριβώς υλικά, και ο Γιάννης Φλωρινιώτης δείχνει να το γνωρίζει αυτό καλύτερα και από τον Στίβεν Χώκινγκ. Με δομικό λίθο το εύηχο “τάκα” ο ραψωδός στέλνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας το γλυκανάλατο ανταγωνιστικό φραγκοκινούμενο “τάκα-τάκα” του Τέρη Χρυσού, αντικαθιστώντας το με ένα μεστό ύμνο στο θαύμα της ζωής.

#5

Και κάνεις και ζημιές

Καλλιτέχνης: Τόλης Τσιμογιάννης

Ενα δριμύ κατηγορώ στον δηθενπρεπισμό που διέπει το παγκόσμιο πολιτισμικό γίγνεσθαι, μια γροθιά στο στομάχι των πουριτανών έντεχνων προβληματολάγνων. Με λόγο ρηξικέλευθο, ο στιχουργός προσεγγίζει τις φωτεινές πλευρές που κρύβει μέσα της η κάθε καταπιεσμένη μουσικόφιλη ύπαρξη.