σαββατοβραδο παρκαρω περπατω να βρω την εισοδο του σπιτιου

με ορμη ανεβαινω μια κοπελα με σταματα μου δινει οδηγιες προσοχη στην σκαλα

κουζινα καθαρη μαζεμενη απλη ζεστη παλια αναμνηση νεες ιδεες μια γατα

ανθρωποι σαν γατες σαν κατοικιδια ντυμενοι γδυτοι περνανε διπλα μου ανεβαινουν κατεβαινουν ρουχα λιτα σωματα σφιχτα

φωτισμος βρυα θυμιζει ταινια λανθιμος η γιαπωνεζικη τρομου

γυαλες σαν πειραματοζωα μια κινηση αυτιστικη

βερολινο αθηνα μωσαικα μια αισθητικη υπεροχη κοντινη κ μακρινη

το μπανιο καποιος κατοικει εκει

επιπλα αντιθεση συνθεση γυμνο καλυμμενο βουνο απο σωματα κινηση ακινησια

ηχος σιωπη ξυλο υφη σελφυ γωνιες στοιχειωμενες ο τοιχος ζωντανευει η γατα παραμονευει σαν ενυδρεια χωρις ψαρια σαν να παρατηρουν εμαςοχι εμεις αυτους

οι τοιχοι με τα αποτυπωματα τα προσωπα κρυμμενα

το σπιτι δε με χωραει

κ αλλες φορες σα μητρα με κραταει

το σπιτι το σωμα το σωμα σα σπιτι

οι ρολοι τα ρολλα η ιστορια πορτες κλειστες ανοιχτες σωματα κλειστα ανοιχτα 

αιχμαλωσια απελευθερωση

κατεβαινω